‘Het is altijd goed om elders je licht op te steken. Ik ben altijd op zoek naar best practices. Dat zou ik willen adviseren aan collega’s: je wordt er echt wijzer van als je ziet hoe ‘de buren’ het doen. Dit platform, Jouw Gemeente Mijn Gemeente, ondersteun ik dan ook van harte.
Het bezoek aan Deventer was interessant en leerzaam. Bovendien, maar dat terzijde, vond ik het leuk om het nieuwe stadhuis te bekijken. Ik wilde een aantal dingen horen van Rudolph. Als eerste: hoe hebben ze de verandering georganiseerd? In je dagelijkse werk denk je vaak dat zoals jij werkt, dat dat het meest logische is. Maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet. Een tweede aspect waar ik meer over wilde weten: wat was de trigger om over te stappen op één centrale administratie? Vaak is dat een reorganisatie of een samenvoeging van gemeentes. Of, zoals in Deventer, een regionale samenwerking op het gebied van de bedrijfsvoering; als je dan toch bezig bent, zoek je gelijk ook naar nieuwe, efficiëntere systemen.
Verder wilde ik weten hoe Rudolph de organisatie heeft meegekregen in deze verandering, hoe hij de handen op elkaar kreeg voor de centralisatie van de administratie. Voor ons zou het veel impact hebben, want bij ons is de debiteurenadministratie anders georganiseerd. Wij werken in klantgroepen: intern, individueel en collectief. De publiekrechtelijke debiteuren vallen onder het Team Belastingen en de privaatrechtelijke debiteuren vallen onder de Bedrijfsvoering, mijn afdeling. Dus een centralisatie zou betekenen: een nieuwe werkwijze, maar ook de overplaatsing van mensen naar een andere afdeling. In Deventer is de overgang relatief soepel gelopen, te meer daar het ook veel verbetering in het werk bracht. Tot slot wilde ik tijdens mijn bezoek het systeem zelf natuurlijk ook in de praktijk zien: hoe werkt het?
Mede dankzij het aanstekelijke enthousiasme van Rudolph heb ik veel opgestoken van dit bezoek. Ik zie ook zeker dat een centrale debiteurenadministratie voordeel kan brengen en het inzicht in de status van een debiteur kan verbeteren. Maar het is niet zo dat ik bij terugkomst gelijk zei: we moeten om. Er is nu geen urgentie en ook geen vervangingsvraag in Pijnacker-Nootdorp. Maar ik neem deze bagage uiteraard mee bij het ontwikkelen van een visie op de toekomstige inrichting van onze ICT-faciliteiten. Dus wie weet.’